Snel zetten de Coole Gasten de achtervolging in en rennen de Bisschopstoren weer uit. Op de balustrade in de Grote Zaal gaan ze nu naar de deur die boven de hoofdingang zit en toegang biedt tot de klokkentoren. In deze toren is er geen inrichting op de eerste verdieping. Er is een gat in het plafond, waarschijnlijk voor het touw waarmee de klok geluid kan worden, en een grote houten trap loopt langs de muren omhoog. De trap eindigt in een luik. Storm, Elf en Lia lopen de trap op en Storm opent het luik. Er blijkt op dit luik een val te zijn aangebracht en honderden metalen balletjes kletteren naar beneden. Elf heeft hier geen last van, en Lia weet zich nog net staande te houden, maar Storm gaat onderuit! Terwijl hij naar beneden glijdt, stapt Elf aan de kant om hem er door te laten. Lia reageert echter net iets te laat en krijgt een flinke bons van Storm. Lia wordt mee naar beneden getrokken, maar voordat ze ten val komt, draait ze met haar momentum naar de leuning toe en laat zich er overheen vallen. Haar Mantel van Featherfall activeert en Lia landt lichtvoetig onderaan de trap. Storm landt daar ook, maar minder zachtzinnig. Storm staat op, klopt zich af en voegt zich samen met Lia weer bij Elf bij het luik.
Op de tweede verdieping liggen extra klepels, touw, een paar stukken gekleurd glas, reserve-onderdelen voor het orgel. Ook stinkt het er enorm - die stank blijkt uit een emmertje te komen waar iemand blijkbaar al een tijdje de behoefte doet. Ook een aantal rollen touw en jute zien er uit alsof ze zo zijn neergelegd dat je er lekker op kan liggen. En er liggen wat klokkenhuizen en botjes door de ruimte verspreid. Dit is waarschijnlijk waar het monster zijn hol heeft gemaakt! Ook hier loopt een trap langs de muren, naar een luik. Deze keer gaat Elf voorop, om te controleren dat de weg naar boven niet nog eens door een val geblokkeerd wordt. Als Elf aangeeft geen vallen te zien, maakt Storm ook dit luik open.
De Coole Gasten komen aan in de top van de klokkentoren. Rond de hele verdieping loopt een lage muur van een halve meter hoog, in de vier hoeken is de muur tot aan het dak opgemetseld en ongeveer een meter breed - de open bouw laat het geluid van de klok goed over de stad drijven. De klok hangt nog mooi recht onder het puntdak van de toren. In de hoek die het verst van het luik is verwijderd staat Imzadi - vastgebonden, gekneveld, en met een stuk jutezak als een soort sluier over haar hoofd gedrapeerd. Tussen Imzadi en de Coole Gasten in staat echter de Quaggoth!
Lia sprint langs Elf en Storm heen en lost een van haar betoveringen op de Quaggoth. In twee magische runes die van haar hand af vliegen zit de essentie gevat van een bijzonder grappig verhaal, en de Quaggoth valt schaterlachend op de grond. Hij kan de betovering niet van zich afschudden, zelfs niet als Elf zijn ijsdolk in z'n zij zinkt. Storm besluit om zijn nieuwe morgenster uit te proberen. Hij raakt de Quaggoth, en de klap gaat gepaard met een lichtflits. De Quaggoth grauwt tweemaal van de pijn, om vervolgens bulderend door te lachen. De Quaggoth probeert nog weg te komen van de Coole Gasten, maar het mag al niet meer baten. Onder het geweld van de dolken, morgenster en zwaardsteken sterft hij met een lach op zijn lippen. Ach, er zijn ergere manieren om het tijdelijke voor het eeuwige te verwisselen.
Imzadi wordt losgemaakt en bevraagd. De Quaggoth heeft haar wapens verstopt tussen de touwen die zijn slaapplaats vormden. De Coole Gasten nemen Imzadi mee naar de Grote Zaal en zetten haar neer op wat er nog over is van een bankstel in de zitruimte onder de bisschopstoren. Hierna gaan de Coole Gasten de laatste toren nog in, om er zeker van te zijn dat er niet alsnog monsters verblijven.
Op de eerste verdieping van de derde toren treffen ze drie klaslokalen aan. Aan het achtergebleven lesmateriaal stellen de Coole Gasten vast dat hier aandacht werd besteed aan zeevaart (een officiersopleiding?), sterrenkunde, en planeologie - de fysiologie van de verschillende niveaus van realiteit. In de wereld van Faerun bestaan er 'planes' - andere werelden waarin bepaalde aspecten sterk zijn uitvergroot ten opzichte van Faerun zelf. Faerun wordt ook wel de Material Plane genoemd, en is in feite een mix van de elementen Vuur, Water, Aarde en Licht. Al deze elementen hebben hun eigen plane, bijvoorbeeld de Elemental Plane of Fire waarin het land constant verschroeid is en de rivieren gevuld zijn met lava. Daarnaast hebben bepaalde geestelijke concepten als Goed, Kwaad, Orde en Chaos ook hun eigen planes. Machtige tovenaars kunnen wezens van deze planes oproepen en hun wil opleggen in de Material Plane. Priesters krijgen hun krachten van hun God, die verblijft op een van deze planes. In deze kathedraal van Dagmaren werd onderwijs gegeven in dit multiversale systeem.
De tweede verdieping heeft een slaapzaal en een bibliotheek. Waar in andere werkkamers en boekenkasten door de kathedraal de meeste boeken waren vergaan door de jaren, lijkt deze bibliotheek in het bijzonder de bescherming van Dagmaren te genieten. De inhoud van de bieb is nagenoeg onaangetast. Lia steekt snel drie boeken in haar zak - over Demonen en de plane waar ze vandaan komen, over de eerste jaren van Ascore (en de bouw van het fort) en over sterrenkunde en de toepassingen daarvan in divinatie- en conjuratiemagie - en belooft in een gebedje aan Dagmaren om ze binnen een maand weer terug te brengen.
De derde verdieping van de toren huist de werk- en privévertrekken van het hoofd van de opleiding. Lia vindt een leren tas met daarin diverse ronde, gekleurde glazen schijven. In eerste instantie denkt ze aan de stukken glas-in-lood die in de klokkentoren lagen, om eventuele gesneuvelde ruitjes in de kathedraal mee te herstellen, maar deze schijven lijken een ander doel te hebben - normale ruitjes zouden alles niet zo vergroten of verkleinen als je er doorheen kijkt.
In tegenstelling tot de andere twee torens, heeft deze toren een trap die naar een vierde verdieping leidt. Hier komen de Coole Gasten uit in een grote ronde koepel. In het midden van de koepel staat een stoel, en bij die stoel hangt het uiteinde van een metalen kegelvormige pijp die door het dak heen lijkt te steken. Vlak bij het luik steken een paar hendels uit de grond. Lia bekijkt de metalen toeter en ziet een glasplaatje aan het uiteinde zitten. Als ze hier doorheen kijkt, merkt ze dat ze heel ver weg kan kijken. Elf geeft een paar experimentele rukjes aan een van de hendels en de hele koepel draait! een ruk aan een andere hendel en de kant van de toeter die door de koepel naar buiten steekt, zakt wat naar beneden! Een paar minuten later en de installatie is zodanig gedraaid dat Lia een helder beeld heeft van Tunaril's Toren in Vriespunt!
Tevreden met het feit dat er geen gevaar meer lijkt te zijn in de toren gaan de Coole Gasten weer naar beneden, collecteren Imzadi en gaan naar de herberg.
Op de tweede verdieping liggen extra klepels, touw, een paar stukken gekleurd glas, reserve-onderdelen voor het orgel. Ook stinkt het er enorm - die stank blijkt uit een emmertje te komen waar iemand blijkbaar al een tijdje de behoefte doet. Ook een aantal rollen touw en jute zien er uit alsof ze zo zijn neergelegd dat je er lekker op kan liggen. En er liggen wat klokkenhuizen en botjes door de ruimte verspreid. Dit is waarschijnlijk waar het monster zijn hol heeft gemaakt! Ook hier loopt een trap langs de muren, naar een luik. Deze keer gaat Elf voorop, om te controleren dat de weg naar boven niet nog eens door een val geblokkeerd wordt. Als Elf aangeeft geen vallen te zien, maakt Storm ook dit luik open.
Lia sprint langs Elf en Storm heen en lost een van haar betoveringen op de Quaggoth. In twee magische runes die van haar hand af vliegen zit de essentie gevat van een bijzonder grappig verhaal, en de Quaggoth valt schaterlachend op de grond. Hij kan de betovering niet van zich afschudden, zelfs niet als Elf zijn ijsdolk in z'n zij zinkt. Storm besluit om zijn nieuwe morgenster uit te proberen. Hij raakt de Quaggoth, en de klap gaat gepaard met een lichtflits. De Quaggoth grauwt tweemaal van de pijn, om vervolgens bulderend door te lachen. De Quaggoth probeert nog weg te komen van de Coole Gasten, maar het mag al niet meer baten. Onder het geweld van de dolken, morgenster en zwaardsteken sterft hij met een lach op zijn lippen. Ach, er zijn ergere manieren om het tijdelijke voor het eeuwige te verwisselen.
Imzadi wordt losgemaakt en bevraagd. De Quaggoth heeft haar wapens verstopt tussen de touwen die zijn slaapplaats vormden. De Coole Gasten nemen Imzadi mee naar de Grote Zaal en zetten haar neer op wat er nog over is van een bankstel in de zitruimte onder de bisschopstoren. Hierna gaan de Coole Gasten de laatste toren nog in, om er zeker van te zijn dat er niet alsnog monsters verblijven.
Op de eerste verdieping van de derde toren treffen ze drie klaslokalen aan. Aan het achtergebleven lesmateriaal stellen de Coole Gasten vast dat hier aandacht werd besteed aan zeevaart (een officiersopleiding?), sterrenkunde, en planeologie - de fysiologie van de verschillende niveaus van realiteit. In de wereld van Faerun bestaan er 'planes' - andere werelden waarin bepaalde aspecten sterk zijn uitvergroot ten opzichte van Faerun zelf. Faerun wordt ook wel de Material Plane genoemd, en is in feite een mix van de elementen Vuur, Water, Aarde en Licht. Al deze elementen hebben hun eigen plane, bijvoorbeeld de Elemental Plane of Fire waarin het land constant verschroeid is en de rivieren gevuld zijn met lava. Daarnaast hebben bepaalde geestelijke concepten als Goed, Kwaad, Orde en Chaos ook hun eigen planes. Machtige tovenaars kunnen wezens van deze planes oproepen en hun wil opleggen in de Material Plane. Priesters krijgen hun krachten van hun God, die verblijft op een van deze planes. In deze kathedraal van Dagmaren werd onderwijs gegeven in dit multiversale systeem.
De tweede verdieping heeft een slaapzaal en een bibliotheek. Waar in andere werkkamers en boekenkasten door de kathedraal de meeste boeken waren vergaan door de jaren, lijkt deze bibliotheek in het bijzonder de bescherming van Dagmaren te genieten. De inhoud van de bieb is nagenoeg onaangetast. Lia steekt snel drie boeken in haar zak - over Demonen en de plane waar ze vandaan komen, over de eerste jaren van Ascore (en de bouw van het fort) en over sterrenkunde en de toepassingen daarvan in divinatie- en conjuratiemagie - en belooft in een gebedje aan Dagmaren om ze binnen een maand weer terug te brengen.
De derde verdieping van de toren huist de werk- en privévertrekken van het hoofd van de opleiding. Lia vindt een leren tas met daarin diverse ronde, gekleurde glazen schijven. In eerste instantie denkt ze aan de stukken glas-in-lood die in de klokkentoren lagen, om eventuele gesneuvelde ruitjes in de kathedraal mee te herstellen, maar deze schijven lijken een ander doel te hebben - normale ruitjes zouden alles niet zo vergroten of verkleinen als je er doorheen kijkt.
In tegenstelling tot de andere twee torens, heeft deze toren een trap die naar een vierde verdieping leidt. Hier komen de Coole Gasten uit in een grote ronde koepel. In het midden van de koepel staat een stoel, en bij die stoel hangt het uiteinde van een metalen kegelvormige pijp die door het dak heen lijkt te steken. Vlak bij het luik steken een paar hendels uit de grond. Lia bekijkt de metalen toeter en ziet een glasplaatje aan het uiteinde zitten. Als ze hier doorheen kijkt, merkt ze dat ze heel ver weg kan kijken. Elf geeft een paar experimentele rukjes aan een van de hendels en de hele koepel draait! een ruk aan een andere hendel en de kant van de toeter die door de koepel naar buiten steekt, zakt wat naar beneden! Een paar minuten later en de installatie is zodanig gedraaid dat Lia een helder beeld heeft van Tunaril's Toren in Vriespunt!
Tevreden met het feit dat er geen gevaar meer lijkt te zijn in de toren gaan de Coole Gasten weer naar beneden, collecteren Imzadi en gaan naar de herberg.
Reacties
Een reactie posten
Dank voor je berichtje - onze moderators kijken hier zo snel mogelijk naar!